ANALYSE – Daden spreken luider dan woorden. Toch draait volgende week alles om de woorden die Fed-voorzitter Jerome Powell kiest. De onafhankelijkheid van de Amerikaanse centrale bank tegenover president Donald Trump staat op het spel.
Het staat vast dat de Amerikaanse centrale bank de rentestand onveranderd laat. Een onverwachte rentezet leidt namelijk tot een flinke schok op financiële markten. Bovendien verspeelt Powell dan in één klap het vertrouwen dat hij sinds zijn aantreden in februari 2018 kweekte, door alle belangrijke beleidswijzigingen steeds van tevoren aan te kondigen.
Zelfs als aanstaande vrijdag blijkt dat Amerikaanse groeicijfers tegenvallen, gaat Powell niet aan de rente te sleutelen.
De kans is groot dat de economische groei in het eerste kwartaal beduidend lager is uitgevallen dan de officiële prognose van 1,8 procent. Zakenbank JPMorgan Chase stelde de schatting in februari al bij naar 1,5 procent.
In het vierde kwartaal van 2018 kwam de Amerikaanse groei nog op 2,2 procent uit. In de twee kwartalen daarvoor was dat zelfs 3,5 procent en 4,2 procent.
De groeivertraging in de Verenigde Staten is echter niet zo dramatisch als het lijkt. Vorig jaar kreeg de Amerikaanse economie een stevige duw in de rug van de belastingverlaging van president Donald Trump. In de eerste maanden van dit jaar zetten de handelsoorlog met China en het zeer koude winterweer juist een rem op de groei.
Fed voelt politieke druk van Trump
Het meest waarschijnlijke scenario is dan ook dat de economische groei de komende maanden weer wat versnelt. Het Amerikaanse consumentenvertrouwen is behoorlijk hoog, de arbeidsmarkt staat er prima voor met een werkloosheid van minder dan 4 procent en de loongroei ligt boven de 3 procent. De inflatie van 1,9 procent in maart ligt vlakbij de officiële doelstelling van 2 procent.
De economie geeft dan ook geen aanleiding voor de Fed om de rente bij te stellen. Toch is het geen uitgemaakte zaak dat een rentezet in 2019 uitblijft. Dat heeft alles te maken met de toenemende druk vanuit het Witte Huis.
Een renteverlaging later dit jaar geeft de Amerikaanse economie een impuls. Dat zou Trump mooi uitkomen op weg naar verkiezingsjaar 2020. Bovendien wordt de kans een stuk kleiner dat de lange rente onder de korte rente duikt. In het verleden was zo'n omgekeerde rentecurve, waarbij rentes die voor korte tijd vast staan hoger zijn dan langlopende rentes, vaak een voorbode van een recessie.
Met een renteverlaging kan de Fed de kortlopende rente direct beïnvloeden (en daarmee ook de verhouding tussen kortlopende en langlopende rentes). Beleggers zullen een renteverlaging dan ook met gejuich ontvangen.
Op valutamarkten ligt dat anders. Een lagere kortlopende rente maakt het minder lucratief om vermogen in een bepaalde munt aan te houden.
Bovendien wekt het weinig vertrouwen, als politici proberen om een voet tussen de deur te krijgen bij de centrale bank. Op termijnmarkten prijzen handelaren al een kans in van circa 40 procent in op een renteverlaging voor de jaarwisseling. Het wordt dan ook interessant om te horen wat Powell straks te vertellen heeft.
Joost Derks is valuta-expert en algemeen directeur bij de Nederlandsche Betaal & Wisselmaatschappij (NBWM). Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.